Vliegende stekels

Net nu ik dacht, de chemo heeft geen invloed op mijn haarzakjes moet ik constateren dat dit toch wel gebeurt.
Sinds eergisteren kan ik ze namelijk met bosjes tegelijk uit mijn hoofd trekken en dan doe ik dat nog heel zachtjes.
Nou daar gaan dus mijn goed gekweekte stekels. Ze waren inmiddels wel al 1 cm en wit en zwart.
Joop heeft gisteravond maar de tondeuse erover heen gehaald op de kortste stand want allemaal van die stekels in mijn bed daar wordt je niet vrolijk van.

Over bed gesproken, vanmorgen zat ik om 5.30 uur beneden. Klaar wakker en last van mijn oor. Liggen met een oorontsteking is niet echt geweldig.
Om 8 uur even de huisarts bellen voor een afspraak. Dan maar weer een antibiotica kuur erbij . Hier word ik echt niet vrolijk van.

Over vrolijk gesproken, ik voel me nu al 7 dagen best heel goed. Vanaf de aferese gaat het prima.
Ik moet niet te veel doen want dan ben ik helemaal buiten adem. Mijn HB zoals ik al ergens schreef laag en dat merk je goed.
Je HB (rode bloed cellen die o.a. voor het zuurstof transport zorgen naar je weefsels) kun je vergelijken met een trein. Met een laag HB ben je een aantal wagonnetjes kwijt geraakt door iets.
De trein moet nu veel harder gaan rijden en dit merk je aan een hoge hartslag en snel buiten adem omdat de trein de vraag naar zuurstof niet kan bij rijden.

Gistermorgen mijn hals katheter even laten verzorgen. Nieuwe pleister en de lijnen, 2 stuks, laten door spuiten met heparine.  Van Maastricht hoeft het niet maar het protocol in het MMC zegt van wel. Ik hou me liever aan het protocol van het MMC. Het idee dat die lijn dicht gaat zitten, hij eruit moet en ik nog een keer moet, nee bedankt, ik weet wel leukere dingen. Hierna even gezellig bij mijn collega's koffie gedronken. Ik mis de werkvloer toch best wel.

Goed dit is weer een update, kort op de vorige. Ik denk dat de volgende na 5 juni komt want dan weet ik wat de kaakchirurg te zeggen heeft gehad.
Weer dank voor reacties op mijn blog, lieve woorden, bloemen en kaarten.