Brandstof in twee injectie's per dag

Yep, stamcellen kweken.
Maar wat is het moeilijk op precies uit te vinden wat nu wat is waar je last van hebt.
Ik zit er even goed doorheen. Ik heb er helemaal genoeg van, natuurlijk ga ik door daar is geen enkele twijfel over.

Wat is het probleeem: Ik wil rust en geen gekl....... meer aan mijn lichaam. Die catheter in in mijn hals is vervelend met slapen, dus ben ik veel wakker. Als ik dan wakker ben dat heb ik het giga heet. Moet ik eerst helemaal afkoelen voor ik weer kan slapen.  Dus gebruik ik nu twee verschillende bedden.
Ik had al opvliegers maar dit komt door de prikjes. Zodra ik ook maar iets doe breekt het zweet me aan alle kanten uit. Verder geen botpijnen of zo. Beetje druk op mijn borstbeen maar dat mag geen naam hebben. Net alsof je hart op hol gaat slaan.

Verder wordt het geestelijk en emotioneel gewoon giga zwaar. Je hebt elke dag wel een paar momenten dat je zit te janken. Je bent moe en wilt verder. Maar dat gaat niet. Dus accepteren en slapen. Ik doe het dan ook wel maar het is erg moeilijk. Het liefst wil ik tegen iedereen zeggen, en dat doe ik dan stomweg ook, het gaat wel hoor, alleen wat moe.
Gelukkig weet Joop beter en bewaakt me.
De afgelopen 4 dagen waren wat weer betreft natuurlijk heerlijk. Lekker onder de parasol gezeten. Alleen ik had allemaal nieuwe kleding gekocht voor in Maastricht maar door de Dexamethason ben ik 2 kilo aangekomen. en nu zit niets lekker meer. Zeker als je helemaal nat bent van transprireren.
Ik kan dan zo boos worden. Dus nu ga ik vanmiddag even naar Bristol want daar hadden ze shirts en jurkjes voor 5 euro. Als ik dan 2 maten groter neem dan heb ik in Maastricht, daar kan nl geen raam open, iets luchtigs om aan te trekken. Dacht ik alles zo goed voor bereid te  hebben. Not.

Afgelopen 4 dagen waren Joop en Eve ook niet fit. Verkouden. Kun je net niet gebruiken. Ze voelden zich er heel erg ongemakkelijk bij maar ja hier kun je niets aan doen. Als ik in de supermarkt loop kan ik ook aangestoken worden. Ik heb nu nog antibiotica en iets tegen schimmels.  Dus het zal wel meevallen. Ik heb een beetje last van mijn keel en een beetje een druppelneus.

Woensdag a.s. mijn eerst CD34 meting. Ik ga er vanuit dat het pas donderdag wordt dat we naar maastricht gaan hoor. I-pad mee en mijn e-reader. Joop ook en we vermaken ons wel deze uren.
Weet je, je krijgt inmiddels wel bewondering, als je dit zo mag zeggen, voor alle mensen die aan de dialyse liggen voor hun nieren. 3 maal in de week aan de slangen. Ik zie al tegen deze paar uurtjes op.
Als je in de kelder loopt waar de dialyseafdeling is en je kijkt op een bepaalt moment naar rechts dan liggen er wel 20 mensen op een rijtje aangekoppeld. Deze mensen hebben ook een heel proces doorgemaakt.

Als straks de stamcellen afgenomen zijn krijg ik afspraken voor de kaakchirurg, hartonderzoek en intake. Daarna als het weer mee zit halen we lekker de caravan op. Ik gooi er dan spullen in en we gaan lekker naar Zeeland.
We hebben het echt heel hard nodig. Joop is ook erg moe ook hij heeft het heel hard nodig. Misschien nog wel meer dan mij. Het valt ook niet mee. Uit het werk vaak nog koken en als ik het eten wel klaar heb staan is het opruimen. Dan zijn er natuurlijk nog de nodige huishoudelijke dingen in huis die toch ook gedaan moeten worden. Eve doe ook wat ze kan hoor. Dan ineens is de vaatwasser weer leeg en de was opgehangen. Heerlijk.
Ook al ben je door de week met zijn tweetjes er zijn toch dingen die gedaan moeten worden.
Als ik uit Maastricht kom wil ik toch maar even een hulpje in de huishouding voor de grote klussen.
Kijken waar ik die vandaan ga halen. Ik moet toch maar even verstandig zijn.

Nou dit was dus even mijn klaagzang. Volgend weekend zal het wel weer beter gaan, nu is het gewoon echt niet leuk meer.
Als mijn stamcellen in het zakje zitten laat ik weer wat van me horen.

Ik wil weer iedereen bedanken voor de mooie bloemen en kaarten die ik nog steeds met regelmaat krijg. Erg lief. Ik geniet hier erg van.