Laatste weekend MMC

Ik heb gisteren te horen gekregen dat ik dinsdag a.s wordt overgebracht naar het revalidatie centrum, Blixembosch. Wat en hoe verder weet ik nog niet maar dat komt wel.
Ik ben er erg blij mee want ik heb mijn grenzen hier inmiddels wel bereikt. Op laatst ben je hier echt wel klaar. Ik ben wel blij dat ik elke dag wel iets heb dat beter gaat. Zo ben ik mijn lenigheid goed aan het trainen. Ik ben al zover dat ik met het puntje van mijn neus mijn knieen kan aanraken. Ik ben mijn benen regelmatig in kleermakerzit aan het leggen. Dan goed recht opblijven zitten want het evenwicht houden in mijn taille vraagt ook de nodige aandacht. Gewoon zitten is nl met een hoge dwarsleasie niet zo gemakkelijk. Je kukkelt zo een kant op en voor je het weet lig je om.
Verder heb ik op dit moment een ontzettende hekel aan mijn benen. Hier moet ik weer vriendjes mee worden. Klinkt raar maar alleen al mijn benen aanraken is soms moeilijk. Nu doe ik ze bewust lekker insmeren met wat creme enzo. Het blijkt dat dit een normaal proces is. Goed gaan we ook weer mee verder.

Overdag wordt ik met de tillift in mijn rolstoel gezet voor een paar uurtjes en dan rij ik zelfstandig of naar mijn oude afdeling of naar buiten.
Als het lekker weer is ga ik met een boek naar buiten en vermaak me daar dan wel. Het ritje naar buiten is dan weer goed voor de armspieren. De armspieren moet ik goed zien te trainen omdat ik die nodig heb om straks in en uit bed te komen in mijn rolstoel. Op zich zag ik daar best wel tegen op maar elke dag dat ik verder kom krijg ik wel het vertrouwen dat het goed gaat komen.
Waar ik ook erg blij mee ben is dat ik sinds 3 nachten weer op mijn zijn kan slapen. De laatste 5 weken had ik alleen maar op mijn rug geslapen en als je eigenlijk helemaal geen rugslaper bent dan is het toch wel erg prettig als je je favo houding weer kan pakken. Niet dat het allemaal het zelfde voelt hoor want die benen horen gewoon niet bij mij ik kan ze neer leggen hoe ik wil, voelen doe ik ze toch niet.

Vandaag ben ik met een taxibus naar huis geweest voor een paar uurtjes. Wat was dat fijn. De verpleging had dit voorgesteld en nadat ik er even over na gedacht had vond ik het toch wel een super  idee. Om 15 uur zijn we opgehaald en om 19 uur stond de bus weer klaar om ons terug te brengen. Ik heb heerlijk samen met Joop en Eveline in de tuin zitten praten, we hebben een rondje in de buurt gedaan en heerlijk een broodje carpacio gegeten. Wat een verwennerij. Morgen, zondag doe ik het nog eens over maar dan een uurtje langer. Blijf ik ook warm mee eten. Morgen zal het iets beter weer zijn dus lekker onder de parasol in de tuin. Genieten. Erwin komt dan ook eten dus we zijn dan met zijn viertjes, gezellig.