Verjaardag.

Nee niet van mij maar wel van een heel belangrijk persoon, nl mijn kanjer. Weer een jaar ouder geworden. Gelukkig kunnen wij in onze situatie zeggen. Ik denk dat we vanavond lekker uit eten gaan. Het wordt Chinees, hier zijn we ik denk zeker al 15 jaar niet meer geweest. Helaas moet Joop wel werken omdat diverse kollega's vrij hadden voor andere dingen. Ze boden wel heel lief aan om die te verzetten maar Joop zei, ga maar lekker want ik leg al genoeg beslag op jullie met al die ziekenhuis bezoeken die alleen maar meer gaan worden.

Op zich gaat het hier wel weer redelijk. Vandaag weer met de 4 dagen dexamethason begonnen. Wat ben ik weer gelukkig. Ik heb een liefde haat verhouding met de dexa. Je leven wordt een achtbaan. Alles komt in een stroomversnelling. Ademhalen wordt zelfs moeilijk, met als resultaat dat ik het benauwd krijg. Praten wordt moeilijker, je gaat als een gek trillen. Schrijven kun je wel vergeten, dus maar goed dat er een toetsenbord bestaat met een backspacetoets. Nou dan  met de Paasdagen ben ik klaar en instortbaar. Ik heb maar besloten dat we met zijn drietjes gaan gourmetten en de dag erop kaasfondue. Kan iedereen zelf zijn en haar eten klaar maken.
Ik ben heel lui en koop kant en klare bakjes bij de Plus. Heerlijk makkelijk kiezen aldaar.

Ik ga vandaag toch de huisarts nog maar even bellen voor andere slaapmedicatie. Ik begin wat slechter te slapen en dit kan ik echt niet gebruiken.
Slaap is een eerste vereiste om deze kuren door te komen. Gisternacht toch weer wakker gelegen vanaf 4 uur en dat is niet de bedoeling. Ik ga dan toch wel malen over wat er allemaal gedaan moet worden. Niet over mijn ziekte hoor. Daar denk in niet eens aan. De prognoses liggen allemaal niet in mijn lijn der verwachtingen dus die gaan de prullenbak in. 5 jaar overleving. Mijn hoela. Veel te kort. 20 jaar staat nog steeds boven aan mijn lijstje. Maar ik denk dat ik wel haast ga maken met leuke dingen doen. Want ja je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt. Je moet op alles voorbereid zijn.

Kijken of ik vandaag toch een rondje om kan lopen.
Joop heeft gisteren geleerd hoe hij een overhemd moet strijken. Ik wist dat hij handig was en dat klopte. 1 keer voor gedaan en het ging hem prima af. Weer een zorg minder. Ik had ook niet anders verwacht. Hij is echt mijn steun en toeverlaat. Heerlijk hoor zo'n geweldige kanjer te hebben die je in alles bij staat en goede ideén heeft. Ideén waar ik ook nog naar luister. Want ik ben niet zo'n makkeklijk persoon in het aannemen van dingen van anderen. Sorry hoor, ik ben vaak eigenwijs.