Vandaag ga ik lekker genieten van het zonnetje.
Hmm zullen velen denken. dat kun je toch wanneer hij er is. Helaas werkt dit niet bij mij altijd even makkelijk.
Ik heb me ziek gemeld en voorlopig denk ik dat dit zo ook wel even blijft, dan kan ik toch niet lekker in een stoel in de zon gaan zitten. Dat voelt niet goed. Mijn lieve collega's die door mij weer een stapje harder moeten lopen. Dat kan toch niet, dat is toch niet goed, dat is niet eerlijk.
Maar ja het is ook niet eerlijk dat ik deze klote ziekte nu al gekregen heb. Gekregen in de periode dat ik me nuttig moet maken op de arbeidsmarkt.
Maar vannacht zat ik te denken, ik heb er ook niet om gevraagd. Daarbij, werken gaat echt niet. Niet door alle pijn maar ook niet door de medicatie die ik allemaal slik tegen die pijn. Ik ben net een stoned garnaal. Ik vergeet alles, als ik al mezelf kan toezetten om de aandacht bij een gesprek te houden. De uitleg van de TENS is volledig langs me heen gegaan. Maar goed dat Joop dit dan goed kan onthouden en volgen.
Hij is mijn gouden hulp. Vaak denk ik eraan dat wat als ik hem toch niet zou hebben. Hij doet echt alles voor me.
Ik heb nu wel in de computer een lijstje gemaakt zodat het voor hem wat makkelijker wordt. De tas zet ik gewoon klaar en dan kan Joop de volgende keer even kijken wat er nog bij moet. Dit staat dan vet gedrukt.
Alles onder controle. Bijna tenminste. Ik moet nog even de euthanasie formulieren die ik bij de huisarts meegenomen hebt goed doorlezen en tekenen. Niet dat ik hier aan toe ben maar dit moet je wel tijdig geregeld hebben. Beetje raar maar ook dit kan maar beter op tijd klaar liggen. Zoals ik twee jaar geleden heb gezegd, ik ga niet onnodig lijden.
Wat ben ik toch een regelmiep. Maar het geeft wel rust in mijn hoofd en dat is belangrijk.
Nu weer even wat tegen de jeuk in nemen want anders hou ik geen huid meer over en dat kan niet.
Nou voor iedereen een zonnige groet vanuit een zonnig Veldhoven.
Hallo Rona,
BeantwoordenVerwijderenEen ding is héél duidelijk, jij hebt absoluut niet voor mevr. Kahler gevraagd. Je krijgt het zomaar in je schoot gegooid, en dan mag je kijken hoe je het allemaal op een rijtje krijgt. En het alles op een rijtje zetten en regelen geeft ook een bepaalde rust in je hoofd, maar ook in je body en ook naar Joop. En dat jij je ziek moet melden, het zei zo. En accepteer dat het even niet anders is. Makkelijk praten misschien van mij, maar nu moet je alle aandacht op jouw richten. En ja dan loopt een collega maar iets harder. Als jij Kahler niet had zat jij geen BLOG bij te houden, nam je geen medicatie en ging jij met plezier werken. Maar nu zit je in een periode dat je even gerust aan jezelf moet denken. Ik hoop dat de euthanasie formulieren helemaal niet aan de orde hoeft te zijn, want mijn wens is voor jouw dat jij nog héél lang bij ons blijft. Weet dat wij aan jouw en Joop denken. Dikke knuf en xx-je-xx Yvonne
pfff Rona wat een verhaal en zo herkenbaar.....maar wel goed dat je alles op een rijtje zet, dit geeft rust in je hoofd. Ik wens je kracht en moed voor de tijd die komen gaat. Groetjes Ria van Diepen
BeantwoordenVerwijderen