Heel kort.
Voel me echt waardeloos. De moeheid is overweldigend, dus ik luister goed naar mijn mannetje en ga er gewoon aan toe geven. Ik moet eerlijk zeggen het wordt nu zwaarder. Ik heb het ook benauwd, moet goed op mijn ademhaling letten.
Ik heb mijn idee om nog even mijn witte pak aan te hebben maar opgegeven. Gaat niet meer lukken. Ik mag blij zijn als ik af en toe eens koffie kan drinken op de afdeling.
Dus als ik niet reageer op berichten dan heb ik gewoon geen puf en niet meer de energie.
Helaas. Ik denk dat het nog wel erger gaat worden.
Heel verstandig luister goed naar je lichaam en pak je rust als het nodig is, er gebeurd natuurlijk van alles in je lijf dus dit is niet meer dan normaal.
BeantwoordenVerwijderenKop op meis komt allemaal weer goed.
xxx
Hoi Rona,
BeantwoordenVerwijderenDit is nu het beste wat je kunt doen, geef toe en luister goed naar je lichaam. Weet dat ik aan je denk - er is echt vanalles gaande - maar jij bent een doorzetter - en het komt allemaal weer goed, ook al zie je het nu even niet - maar de zon gaat weer schijnen - dikke omhelzing en dikke knuffel met een lieve groet van Yvonne
Hoi, Rona
BeantwoordenVerwijderenMag ik je een tipje geven: Je hoeft niet elke dag te bloggen, sla het lekker een dagje over. Weer een klusje minder! Nu ik er aan denk.... ik mag wel weer eens schrijven....
Hoi Sander.
BeantwoordenVerwijderenIk weet dat het niet moet maar toch vind ik het wel belangrijk. Voor nu en later. Ik hou op deze manier de weg voor anderen open om makkelijker met mijn ziekte om te gaan. Ik hoef niet zo veel te vertellen. Hoewel praten blijft wel hoor. Als ik geen puf heb hou ik het gewoon kort. Zal toch wel worden want na de stamceltransplantatie wordt het vanzelf minder. Tot die tijd blog ik regelmatig. Ik kijk uit naar jouw verhaal, zul je ongetwijfeld wel hebben, toch?
Dank voor je reactie.