Natuurlijk is dit bij bijna iedereen in Nederland zo en aangezien we hier niets aan kunnen veranderen, is het gewoon acceepteren. Tjee weer iets om te accepteren.
Ik voel me de laatste 4 weken uitstekend. Conditie gaat nog steeds vooruit. Ik slaap helemaal niet meer tussen de middag. Makkelijk hoor.
Mijn oor gaat denk ik wel beter. Zaterdag de tampon eruit gehaald en de druppeltjes erin gedaan die ik van de KNO arts had gekregen. Nou dit was alleen, eens maar nooit meer.
Ik ging door de grond van de pijn. Later opgezocht wat voor druppels het waren, bleek ik hier allergisch voor te zijn. Vroeger als kindzijnde had ik dit middels dus gehad in capsule vorm. Wist ik veel wat de stof naam was. Dit is dus het resultaat van en de bezuinigingen in de zorg. Medicijnen mogen niet meer onder de orginele naam worden uitgegeven. Als je dan een arts heb die niet vraagt naar allergien en zelf zegt de stofnaam je niets (ik ben geen apotheker) dan kan er iets verkeerd gaan.
Nou ja dat was weer een leermoment.
Verder realiseer ik me dat het morgen over 2 weken is dat het 9 juli is en ik als het goed is opgenomen ga worden voor mijn sct.
Ik begin nu toch wel nerveus te worden hoor. Je realiseert je, juist door dat rot oor, dat complicaties toch wel dicht bij kunnen zijn. Als ik kijk naar met hoeveel moeite we zo'n (eenvoudige) oorontsteking trachten te bestrijden bij een goed immuunsysteem wat moet een aanval van "iets" anders dan worden als ik in mijn dip zit. Het maakt me erg onzeker. Wat voel je en wat niet. Mijn Jugularis is af en toe ook erg lekkerig. Dan komt er allemaal vies geel spul uit de insteek opening. gelukkig wordt de insteekopening niet rood en doet hij geen pijn. Maandag maar weer laten clean'en.
Nou ja ik ga er maar van uit dat de artsen en verpleeging precies weten wat ze doen. Als ik eenmaal de 2 zware chemo's binnen heb kan er toch niets meer verandert worden en moet mijn lichaam het zelf weer gaan oppakken.
Op dit moment laat mijn lichaam me alleen in de steek wat vocht vasthouden betreft. Ik lijk wel een opgeblazen ballon. Mijn plastabletten werken niet meer en ik kan kraters van 2 cm diep in mijn onderbenen drukken. Tjonge jonge, ik ga echt geen steunkousen dragen hoor. Zie je het al voor je. Dag, not dus.
Dan moet ik alles inpakken en dat gaat gelukkig niet.
Ik heb weer veel kaartjes ontvangen en wil hier iedereen hartelijk voor bedanken. Super lief hoor en natuurlijk ook voor alle liever woorden. Ik blijf hierdoor zeker mijn positiviteit vasthouden. (ook ik heb het soms wel eens moeilijk hoor)
Groetjes Rona
Rona, heel veel succes met je SCT. Zal wel ff taai zijn maar daarna kun je bijkomen. Kop op.
BeantwoordenVerwijderenGr Loek
Hallo Lieve Rona,
BeantwoordenVerwijderenJa de datum 9 juli komt steeds dichter bij. |En weet dat er mensen om je heen zijn die helemaal met je meeleven, zelfs in het uiterste puntje van het zuiden van Nederland - dus gewoon in Haanrade ( kerkrade ) Ik weet dat het maar woorden zijn, maar wel uit het diepst van mijn hart gemeend - en ik en vele anderen leven intens met je mee. Leef in het nu, en laat de toekomst gewoon op je afkomen - je verandert het niet en het moet toch gebeuren. Ja het oor vindt ik een heel veel vervelend ITEM, jeetje heeft de arts niets anders in PETTO ? Hier wordt ik nu zelfs een beetje kriebelig van. Lieve Rona vandaa gaat er een speciaal kaarsje voor je aangestoken worden, dat deze je kracht mag geven. Ik denk aan je en geef je een omhelzing dikke knuffel van mij Yvonne
Dag Rona,
BeantwoordenVerwijderenIk wil je vast veel sterkte wensen voor de sct, de mijne staat een maandje later gepland, 10 augustus. Wat zullen we blij zijn als dit achter de rug is! Hopen dat het allemaal mee gaat vallen.
Volgende week krijg ik de stamcelverzameling. Het klopt dat ik geen chemo vooraf krijg, we hopen dat het zo ook gaat lukken. Ik zit niet officieel in de loting. Ik volg wel de Hovon 95, maar we kijken per keer wat voor mij het beste is. Nogmaals sterkte, ik duim dat het alles mee gaat vallen.
Groeten Marcha
Loek, Yvonne en Marcha.
BeantwoordenVerwijderenHeel hartelijk dank voor jullie reactie. Ik weet zeker dat ik straks in Maastricht mijn weblog af en toe eens door ga lezen en dan ook de reacties. Dat doet me goed. Zo een riem onder het hart gestoken te hebben gekregen.
Bijna alle reacties zijn opbeuren of in ieder geval wordt je hier weer vrolijk van.
Natuurlijk blijf ik toch wel een beetje angstiig voor de opname in het AZM maar het zou ook niet goed zijn als je dit niet zou zijn.
Groetjes Rona