Vanaf dinsdag ben ik net een hondje

Gisteren naar Maastricht geweest. Om 12 uur waren we in het AZM en om 16 uur waren we klaar. We hadden een afspraak bij de Internist en bij de stamcelverpleegkundige.  Bij de internist was het eigenlijk zo klaar. Ze vroeg hoe het ging, ja moe en nog eens moe, maar verder goed omdat het gewoon moet. Ik moest natuurlijk weer naar het lab. Wederom 11 buisjes bloed minder.

Ik had wel mijn vragen klaar natuurlijk. De belangrijkste voor mij was, wanneer mag ik weer een vliegreis boeken. Nu bleek dit toch niet zo moeilijk te zijn. Het is nl zo dat als ik na de sct naar huis ga zijn mijn bloedwaarden goed, anders mag ik niet naar huis. Als ik mezelf dan goed genoeg voel mag ik gewoon een reisje boeken.. Wauw. Dit deed me toch zo goed. Niet dat we dit nu al doen natuurlijk, we kijken voor een last-minute. Of ik ga gewoon naar het reisbureau en boek daar wat.
Komt helemaal goed. Die all-inclusieve die hebben we gewoon verdient dus die gaat er komen. Ik wil gewoon genieten en helemaal uitrusten.

Vervolgens zijn we met de stamcelverpleegkundigen naar de afarese afdeling gegaan en daar zijn mijn vaten bekenen. Nu, die zijn dus niet goed en ik realiseerde me ook dat ik tijdens mijn donor zijn altijd moeite had om op tijd mijn zakje vol tekrijgen. Ze wilden het niet met mijn vaten doen dus is er een afspraak gemaakt op het chirurgisch dagcentrum en krijg ik dinsdag a.s  mijn jugularis catheter. Dit is een 20 cm lange infuuslijn die net boven mijn hart komt te liggen. Vanuit die lijn worden dan straks de stamcellen afgenomen en de chemo toegediend. Als ik onverhoopt zodanig ziek ga worden dat ik ook een paar dagen niet kan eten dan krijg ik ook voeding via deze lijn. Dit heet dan TPV.


Tussen het afgeven van de stamcellen en de opname zullen toch iets meer weken zitten dan we gedacht hadden. Ze hadden het over 6 tot 8 weken. Ik wil het allemaal achter de rug hebben. In tijd tussen de afgifte van de stamcellen en de opname krijg ik nog een afspraak bij de kaakchirurg. Er mogen nl geen problemen in mijn kaak zijn, anders moeten er kiezen uit. Ook moet er nog een ejectiefractie onderzoek gedaan worden voor mijn hart.  Als er maar niet uit komt dat ik een hartinfarct gehad heb want dat heb ik al eens mee gemaakt. Kreeg ik voor niets een hartcatheterisatie. Ik heb helemaal geen hartinfarct gehad.

Nu is het wel zo dat we in de rust periode misschien de caravan nog even van stal kunnen halen.
Zou toch wel heel erg fijn zijn. Het hangt wel van het weer af want als het regent gaan we echt niet.
De chemokuren zijn me echt niet in de kouwe kleren gaan zitten. Natuurlijk is de chemo heel goed geweest voor het M-Protëine maar chemo is niet selectief. Het tast ook heel veel goede weefsels aan en dat heb ik inmiddels door. Er staat me heel wat te doen straks om weer voor 100% terug te komen en dat gaat echt wel gebeuren. Ik wil weer voor 100% aan het werk en dan ook nog het huishouden erbij doen net als vroeger. Ik wil dan meneer Kahler vergeten en lekker weer alles doen wat ik deed.

Maandag a.s wordt ik een dagje opgenomen op afdeling 3C. Ik krijg dan weer mijn oranje chemo, Adriamycine, en nog een andere chemo. Nu is die chemo heel slecht voor mijn blaas en heb ik extra medicatie nodig om die te beschermen. Ik ga heel veel infuusvloeistof erbij krijgen dus kan dit niet op de dagbehandeling.
Nou dan ga ik gewoon een nachtje in het MMC logeren. Oorstopjes mee want ik denk dat dit wel nodig zal zijn.