Gewoon de griep denk ik. Gister ondanks de paracetamol, verhoging. Ik heb nooit verhoging.
Pijn in mijn keel. Gisteravond in bed kon ik eerst niet eens lekker ontspannen door de benauwdheid. Ik dacht nog even en dan bel ik naar de dokters dienst. Maar toch wel wat geslapen en vanmorgen zit het nog steeds dicht of eigenlijk wel wat erger. Ik hoop toch echt dat het snel weer weg gaat. Eigenlijk moest ik vanavond in de nachtdienst beginnen maar dat heb ik gister al maar afgezegd. Zijn ze niet blij mee maar ikzelf ook niet. Ik vind nachtdienst altijd wel leuk.
Nou ik hoop een paar dagen en dat het dan weer weg is.
dinsdag 12 november 2013
zondag 3 november 2013
3 maandelijkse zorgen
Afgelopen vrijdag weer bij mijn interniste geweest. Nee ik had geen afspraak maar ik kon de zenuwen niet meer langer aan.
Ik had nl netjes mijn bloed laten prikken en had de uitslag uitgeprint mee naar huis genomen om samen met Joop de uitslagen te bekijken. Helaas was het M-Proteine, het kwaadaardige eiwit zoals ik het voor niet ingewijden noem, weer gestegen. Aangezien de interniste de vorige keer bij 2 al niet happy was, was ik nu echt wel bang. Ik zag de chemo al weer boven mijn hoofd hangen en zoals iedereen wel begrijpt had ik hier dus echt geen zin in ofwel je kon gerust zeggen dat ik hier als een onoverkoombare berg tegen op zag. Ik wil gewoon even leuke dingen doen en me niet ziek voelen.
Ik had vrijdag een gesprek bij de psycholoog en had me voorgenomen om na dit gesprek even bij de poli van de interne langs te gaan om te vragen of ze niet ergens een gaatje over hadden. Ze zou het bespreken met de internist die gelukkig net dienst had. Vervolgens werd ik om 13 uur gebeld dat ik dezelfde middag al terecht kon. Toch wel handig dat je in hetzelfde ziekenhuis werkt en de internist dit weet.
De internist was tot onze verbazing niet geheel ontevreden. Het was niet goed, echt in zijn geheel niet dat is een feit. Deze stijging betekend dat Kahlertje toch weer actief is. Balen ja dat wel, het is toch wel erg snel naar de stamceltransplantatie, maar na goede uitleg van de internist hebben we nu goede kijk op wat ons te wachten staat, of eigenlijk wil ik het zo zeggen waarschijnlijk voorlopig nog niet.
Als het M-proteine elke 3 maanden met iets minder dan 1 punt gaat stijgen zal het er op neer komen dat ik over ongeveer 2 tot 3 jaar weer mag aankloppen in Maastricht. Gaat het ineens veel sneller stijgen dan dan ben ik eerder de pineut, dus duim voor me dat dit niet gebeurt. Goed voor een ieder die niet in hetzelfde schuitje zit onvoorstelbaar dat ik hier dan toch nog zo laconiek over ben. Ja want dit ben ik nu. Ik ben ontzettend opgelucht na de uitleg. Als ik nu nog even 2 jaar rust heb en tijd om leuke dingen te doen samen met Joop, dan ben ik al tevreden. Liever nog langer maar eerlijk gezegd geloof ik niet dat ik zoveel geluk zal hebben.
Vanaf het eerste moment dat de er een verhoogd IgG Kappa is gevonden en er nog gesproken werd over een MGUS, wist ik al dit niet lang zo zou blijven en ik snel in de Multipel Myeloom groep zou gaan vallen. Sommige dingen voel ik gewoon aan.
Goed dan gelijk maar leuke dingen gaan regelen. We zijn dezelfde avond naar het reisbureau gegaan voor het boeken van een heerlijke zon vakantie. We hadden het plan om naar Gambia te gaan. Wintersport zit er voor ons dit aankomende jaar niet in omdat dit, ons, dit jaar te veel pijntjes heeft gekost. Nu waren de pistes voor ons ook wel erg zwaar. Gelukkig kunnen we toch terug kijken op een super heerlijk wintersport met vrienden, maar aankomend jaar dus even niet. We slaan een jaartje over en dan doen we een lichter gebied.
Morgen direct even een afspraak maken bij de travel kliniek voor vaccinatie tegen de gele koorts en een recept voor malaria tabletten.
We hebben er ontzettend veel zin in.
Dan gaan we dit jaar ook nog een reisje naar Curaçao plannen want we willen heel graag gaan snorkelen. Heerlijk drijven in het water en naar vissen kijken.
Na het reisbureau nam Joop me mee naar een juwelier en moest ik een nieuw horloge uitzoeken. Ik had geen echt mooi horloge en aangezien ik iemand ben die daar dus niet zoveel omgeeft zal ik het voor mezelf niet kopen. Nu moest ik er dus aan geloven. Erg hé. Kun je het je voorstellen een vrouw dit niet zo heel veel om sieraden geeft? Nu heb ik toch wel een echt mooi horloge en ben ik er wel heel erg blij mee.
Ik had nl netjes mijn bloed laten prikken en had de uitslag uitgeprint mee naar huis genomen om samen met Joop de uitslagen te bekijken. Helaas was het M-Proteine, het kwaadaardige eiwit zoals ik het voor niet ingewijden noem, weer gestegen. Aangezien de interniste de vorige keer bij 2 al niet happy was, was ik nu echt wel bang. Ik zag de chemo al weer boven mijn hoofd hangen en zoals iedereen wel begrijpt had ik hier dus echt geen zin in ofwel je kon gerust zeggen dat ik hier als een onoverkoombare berg tegen op zag. Ik wil gewoon even leuke dingen doen en me niet ziek voelen.
Ik had vrijdag een gesprek bij de psycholoog en had me voorgenomen om na dit gesprek even bij de poli van de interne langs te gaan om te vragen of ze niet ergens een gaatje over hadden. Ze zou het bespreken met de internist die gelukkig net dienst had. Vervolgens werd ik om 13 uur gebeld dat ik dezelfde middag al terecht kon. Toch wel handig dat je in hetzelfde ziekenhuis werkt en de internist dit weet.
De internist was tot onze verbazing niet geheel ontevreden. Het was niet goed, echt in zijn geheel niet dat is een feit. Deze stijging betekend dat Kahlertje toch weer actief is. Balen ja dat wel, het is toch wel erg snel naar de stamceltransplantatie, maar na goede uitleg van de internist hebben we nu goede kijk op wat ons te wachten staat, of eigenlijk wil ik het zo zeggen waarschijnlijk voorlopig nog niet.
Als het M-proteine elke 3 maanden met iets minder dan 1 punt gaat stijgen zal het er op neer komen dat ik over ongeveer 2 tot 3 jaar weer mag aankloppen in Maastricht. Gaat het ineens veel sneller stijgen dan dan ben ik eerder de pineut, dus duim voor me dat dit niet gebeurt. Goed voor een ieder die niet in hetzelfde schuitje zit onvoorstelbaar dat ik hier dan toch nog zo laconiek over ben. Ja want dit ben ik nu. Ik ben ontzettend opgelucht na de uitleg. Als ik nu nog even 2 jaar rust heb en tijd om leuke dingen te doen samen met Joop, dan ben ik al tevreden. Liever nog langer maar eerlijk gezegd geloof ik niet dat ik zoveel geluk zal hebben.
Vanaf het eerste moment dat de er een verhoogd IgG Kappa is gevonden en er nog gesproken werd over een MGUS, wist ik al dit niet lang zo zou blijven en ik snel in de Multipel Myeloom groep zou gaan vallen. Sommige dingen voel ik gewoon aan.
Goed dan gelijk maar leuke dingen gaan regelen. We zijn dezelfde avond naar het reisbureau gegaan voor het boeken van een heerlijke zon vakantie. We hadden het plan om naar Gambia te gaan. Wintersport zit er voor ons dit aankomende jaar niet in omdat dit, ons, dit jaar te veel pijntjes heeft gekost. Nu waren de pistes voor ons ook wel erg zwaar. Gelukkig kunnen we toch terug kijken op een super heerlijk wintersport met vrienden, maar aankomend jaar dus even niet. We slaan een jaartje over en dan doen we een lichter gebied.
Morgen direct even een afspraak maken bij de travel kliniek voor vaccinatie tegen de gele koorts en een recept voor malaria tabletten.
We hebben er ontzettend veel zin in.
Dan gaan we dit jaar ook nog een reisje naar Curaçao plannen want we willen heel graag gaan snorkelen. Heerlijk drijven in het water en naar vissen kijken.
Na het reisbureau nam Joop me mee naar een juwelier en moest ik een nieuw horloge uitzoeken. Ik had geen echt mooi horloge en aangezien ik iemand ben die daar dus niet zoveel omgeeft zal ik het voor mezelf niet kopen. Nu moest ik er dus aan geloven. Erg hé. Kun je het je voorstellen een vrouw dit niet zo heel veel om sieraden geeft? Nu heb ik toch wel een echt mooi horloge en ben ik er wel heel erg blij mee.
Abonneren op:
Posts (Atom)