Zowel op lichamelijk al psychisch gebied.
We hebben onze zoon en schoondochter opgehaald van
schiphol. Zij kwamen na een vakantie van 9 maanden weer terug uit Zuid Amerika.
Ik hoop dat ze snel het gewone leven weer op kunnen pakken maar dat zal wel
want ze zijn nog jong, toch??
We zijn met een 9 persoonsbusje naar Amsterdam gereden.
Joop heeft een rolstoel geleend bij de Zuidzorg, omdat daar waar de deur was in
de aankomsthal waar ze uit kwamen, geen stoelen staan en lang staan voor mij
geen goede optie is. Lopen gaat nog wel maar ook dit heb ik nu niet gedaan. Het
is tenslotte best een lange rit zo heen en terug.
Maar het was allemaal de moeite waard. We hadden ze niet
laten weten dat we er ook zouden zijn. We hadden ze eigenlijk verteld dat we ze
niet zouden ophalen omdat ik het waarschijnlijk niet zou redden. Maar
uiteindelijk toch goed gekomen.
Emotioneel was het ook heftig hoor.
Zoonlief met een bos krullen dat wil je niet weten, maar
wel erg mooi. Schoondochter met donker haar. Raar hoor, we herkende ze even een
seconde niet.
Op de terugweg ging voor mij halverwege het licht uit.
Bij Geldermalsen heb ik met stilletjes terug getrokken uit de actieve conversatie
en ben alleen een toe luisteraarster geworden.
Zondag ging het op zich wel weer goed alleen om 20 uur
lag ik in bed. Hier baalde ik echt van. Er zou op België een documentaire komen
over Mauritius en nu zat Joop weer alleen beneden. Gelukkig kwam Eveline naar
beneden zodat ik me iets minder schuldig voelde.
Ik kan geen slaaptabletten meer gebruiken die ik gewoon
ben omdat ik die niet mee kan nemen naar Mauritius zonder verklaring van de
Farmatec en een stempel van de Ambassade in Den Haag. Dit gaan we hoogst
waarschijnlijk niet redden. Ik ga het wel proberen vandaag maar het zal wel
niets worden.
Ik ben dus maar gelijk met strikte afbouw begonnen, dit
is belangrijk omdat ik ook rust uit een pilletje heb gebruikt (oxazepam) en
hier moet je echt heel langzaam me stoppen. Ik heb nu 3 dagen geen oxa meer
gebruikt alleen om de 2 dagen een temazepammetje. Dit gebruik ik al jaren, dan
weer een tijd niet en dan weer een tijdje wel. Dus daar heb ik geen bij
werkingen van als ik ze niet gebruik.
De dormicum raak ik helemaal niet meer aan. Ik blijf wel
met een aantal pillen zitten maar ja daar is nu eenmaal niet aan te doen.Ik las net een tekst op gedachtenet.nl "je kunt beter je hele leven fouten maken dan je hele leven niet leven" zit wel wat van waarheid in. Tussen weg is natuurlijk het beste. Je kunt nl niet altijd fouten maken.
Vandaag maar een afspraak maken bij de huisarts. Misschien
heeft hij nog iets anders wat ik wel zo mag mee nemen. Melatonine heb ik ook
aan gedacht maar dit, heb ik ergens gelezen, mag niet bij leukemie, Multiple
Myeloom valt ook onder de bloedziekten, en bij auto-immuunziekten (hier valt
mijn interstitiële blaasontsteking weer onder) Tja ik dacht een goed oplossing
te hebben. Voor onrust overdag heb ik Valdispert gekocht en dit werkt wel goed.
Ik heb deze zaterdag wel gebruikt tijdens het ophalen van de Kids.
Hallo lieve Rona,
BeantwoordenVerwijderenToch mooi dat jullie meegegaan zijn naar Schiphol om zoon lief met schoondochter op te halen. En regel zelf ook rolstoel als jullie op vakantie gaan, je wordt dan van A naar Z gereden. Ja het spant er bij jullie onder tussen ook om hé, SPANNEND !! Wat een geregel met die tabletten - ik hoop dat je een goed alternatief kunt vinden - ik zal eens in de Duitse Apotheek informeren, misschien dat die nog iets in petto hebben. Zo ja laat ik het je z.s.m. weten. Voor eerst weer alle goeds, dikke knuffel en tot mails. Lieve grt. Yvonne
Ha Rona,
BeantwoordenVerwijderenIk lig sinds gisteren in het Erasmus MC in Rotterdam voor de SCT. Ik zie er best tegenop. Vandaag de eerste dosis Melfalan! Ik hoop dat ik ook zo snel het ziekenhuis uit kan als jij en Marcha. Als je nog tips voor me hebt, dan hoor ik het graag :-)
Hartelijke groet,
Lisette
Hoi Lisette.
VerwijderenNou in ieder geval fijn dat je begonnen bent. Dit is beter dan er tegen op zien. Wat mij ontzettend goed geholpen heeft is slapen en je vooral rustig houden als het even minder gaat. Daarbij moet je jezelf realiseren zoals je ook al in mijn blog gelezen hebt de tijd geven. Je lichaam krijgt zo veel te verduren dat is echt niet leuk meer. Onder ga het, je komt weer boven. Het is net als in de golven van de zee. Het gaat op en neer. Maar misschien krijg jij wel helemaal geen bijwerkingen. Kan ook nog.
Meis ik wens je heel veel sterkte de komende tijd in het ziekenhuis en straks als je weer thuis bent.
Groetjes Rona
Hoi Lisette.
VerwijderenIk zou graag een kaart sturen maar heb geen achternaam van je. Als ik alleen een voornaam op de kaart zet dan kunnen ze het nooit vinden. Denk ik.
Ik hoop dat je nog energie hebt om dit te lezen.
Groetjes Rona
Hoi Rona,
BeantwoordenVerwijderenIk ben vooral ontzettend misselijk (en overgeven) door het medicijn Colistinesulfaat (voor de darmen) dat ik 4x per dag, 10 dagen lang moet slikken! Ik moet telkens moed verzamelen om het in te nemen! Ze hebben daar niets anders voor, helaas!
Ik krijg op maandag 1okt mijn stamcellen terug en ga de dag erna naar Dordrecht (per ambulance) om daar in mijn dip te gaan! Heel lief als je me een kaart wil sturen, maar dan is het misschien handiger als ik in Dordt lig.
Albert Schweitzer Ziekenhuis
Loc. Dordwijk
T.a.v. Lisette de Jong
Afd. B3, kamer ( weet ik nog niet)
Postbus 444
3300 AK Dordrecht
Je kunt ook een E-card sturen via www.asz.nl
Ik ga mijn best doen! Ik heb jou en Marcha al die tijd gevolgd en weet dat het niet gemakkelijk wordt, maar dat ik er wel weer, net als jullie bovenop kom! Ik hou je op de hoogte!
Hartelijke groetjes, Lisette