dinsdag 7 augustus 2012

Alles even doorgesproken

 6-8 bij de oncologie verpleegkundige geweest. Ik wil verder ik er eigenlijk mee klaar zijn. Klaar zijn met het ziek zijn, helaas gaat dit niet zo snel als dat ik het zelf zou willen.Ik wil gewoon niet meer de zieke zijn.
Daarom heb ik deze afspraak gemaakt. Ik wil nutridrink voor mijn spieren. Niet aankomen natuurlijk. Maar door een uitgebalanceerde etens gewoonte en 1 nutridrink per dag moet het toch goed komen. Mijn dagelijkse eten bevat te weinig eiwitten. Dit kreeg ik te horen van de dietiste


Het opbouwen van beweging heb ik ook doorgesproken. herstel en balans is nog geen optie omdat ik daar nog te slecht voor ben.

Vandaag 7-8 gaat het weer even een hele stap terug. Ik ben alleen maar zo ontzettend moe. Zelfs lezen is met te zwaar. Even achter de Pc en dan weer mijn bedje in. Ik heb al 3 uur geslapen. Ik heb er helemaal genoeg van maar ja ik zet wel weer door. Morgen mijn collega's op bezoek en de Zuidzorg. Daarna 's middags maar weer lekker mijn bed in.

Ik moet eerlijk zeggen dat  ik het in tijden van moeheid allemaal ontzettend K vind.

5 opmerkingen:

  1. Lieve Rona,
    Als ik een fee kon zijn en drie wensen had
    Wist ik wat ik zou wensen
    Maar ik ben een gewoon mens, en wens dat je
    stilletjes aan de berg weer naar boven komt.
    Maar neem de tijd KEULEN EN AKEN zijn ook niet
    op één dag gebouwd.
    Ik wens je alle goeds een dikke knuffel en lieve groet van mij Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Kanjer,

    Denk maar zo als dit nu nog het ergste is dan kom ik er met slapen goed doorheen accepteren dat is het enigste wat je jan doen en als je er aan toe geeft dan kom je er het makkelijkste doorheen verzetten heeft geen zin daar wordt je alleen maar moeër en kwader van en dat moeten we niet hebben denk aan de mooie vooruitzichten die we de aankomende vele jaren nog gaan doen en hebben daar doe je het tenslotte voor dus nog even doorbijten, het is moeilijk maar je kan het dat heb je de laatste maanden wel bewezen en zoveel positiviteit die jij bezit kan deze moeheid niet veranderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Rona,
    Heb je inmiddels al psychologische hulp kunnen krijgen? Ik heb meteen vanaf de 1e chemokuur gesprekken gevoerd met een medisch psychologe van het ziekenhuis ( mijn behandeld arts heeft dat voor me geregeld ) en ik heb er heel veel aan! Lekker spuien van gedachten, angsten en boosheid en ik krijg hele goede tips van haar! Ze snapt mijn boosheid en angsten heel goed en het is fijn dat je alles kunt zeggen wat je misschien liever niet tegen je man, kinderen of vriendinnen wil vertellen, maar wel kwijt wil! Vraag het eens aan je eigen arts, misschien is het snel geregeld. Dan hoef je niet te wachten op herstel en balans!
    Veel sterkte met opknappen!
    Hartelijke groeten, Lisette

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Lisette.

    Er is een consult weg voor psychologische begeleiding. Ja ik heb het echt nodig. Ik ga als ik weer terug ben in mijn plaatselijke ziekenhuis ook aangeven dat ik dit toch wel erg slecht vind hoor. Er is volgens mij met geen woord gerept over de mogelijkheid. Misschien omdat ik zelf pleeg ben daar. Maar ik ben nu patient.

    Dank voor je tip.

    Gr Rona

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Rona,
    Ik denk dat het aan je positieve instelling heeft gelegen en niet aan het feit dat je pleeg bent. Je was vanaf het begin van je ziekte strijdbaar en positief. Ik moet eerlijk zeggen dat ik doodsbang was voor de 1e chemokuur en heb dat mijn behandeld arts gezegd. Daarom heeft hij me aangeboden om een afspraak te maken bij een medisch psycholoog. Dat heb ik meteen met beide handen aangegrepen. Maar misschien klopt het niet wat ik zeg, maar zo heb ik je min of meer ' leren kennen ' via jouw blog!
    Ik hoop dat je snel naar de psycoloog kan en dat je niet alleen lichamelijk ook mentaal weer verder komt!
    Hartelijke groeten, Lisette

    BeantwoordenVerwijderen