Het gaat weer bergopwaarts. Depresiviteit wil wat wijken. Het kwam dus toch echt door de vermoeidheid. Ik ga nu weer op tijd naar bed en tussen de middag bezoek ik ook trouw mijn bedje.
De 2 uurtjes werken bevallen me ontzettend goed. Ik begin al weer mijn draai te vinden in het verlenen van de zorg aan de patiënt.
Het klink een beetje dubbel, aan de ene kant erg moe en dan toch werken maar door mijn werk krijg ik juist meer energie.
Mijn oor wil nog steeds niet. Ik moet op de volgende controle maar eens gaan vragen waar nu precies de Kahlerhaarden in mijn hoofd zitten. Misschien dat ze wel met mijn oor te maken hebben. De KNO kon niets vinden en me dus ook niet helpen hiermee.
Ach ja we hebben een leuke vakantie gehad en door alle leuke dingen zijn we de vermoeidheid vergeten en dacht je ik ben er weer en ben je tot de grens gegaan, maar je ziet nu je weer op tijd je rust pakt gaat het alweer wat beter.
BeantwoordenVerwijderenHet is ook niet niks wat er in je lichaam is gebeurd en dit brengt natuurlijk ook geestelijk het een en ander teweeg en is het natuurlijk heel normaal wat er gebeurd.
Maar je bent weer goed bezig en staat weer met beide benen op de grond en zo zie je maar hoe sterk je eigenlijk bent.
xxx